Print this page
Πέμπτη, 26 Μαρτίου 2020 00:11

ΕΜΚΕΘΙ: 363 Σκέψεις σε σχέση με τη διαδικτυακή προβολή των θεατρικών παραστάσεων

Ανακοίνωση

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Το κλείσιμο των θεάτρων, όταν μάλιστα δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει και τι επιπτώσεις θα έχει στο επάγγελμα μας, όχι μόνο τους επόμενους μήνες όπου αρκετές παραστάσεις προετοιμαζόντουσαν αλλά και για όλη την καλοκαιρινή και χειμερινή περίοδο που έπεται, δημιουργεί εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα. Δεν γνωρίζω, ούτε μπορώ να κάνω εύκολα προτάσεις για το τι πρέπει να γίνει. Κάθε όμως ενέργειά μας θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν της κάποιους παράγοντες που αντί να βοηθήσουν μπορεί να βλάψουν μακροχρόνια το θέατρο. Για παράδειγμα, αναφέρομαι στην προτροπή της Υπουργού Πολιτισμού να χρησιμοποιηθεί το αρχειακό υλικό παραστάσεών μας ώστε να γίνει ψηφιακά προσβάσιμο στο κοινό, με ή χωρίς αμοιβή. Κατανοώ το ενδιαφέρον και την αγωνία να βρεθούνε έστω και κάποιες προσωρινές διέξοδοι για τη θεατρική τέχνη, όμως πρέπει να σημειώσουμε να τα εξής:

1) Εάν ανεβάσουμε παραστάσεις μας διαδικτυακά, θα πρέπει αρχικά να γνωρίζουμε εμείς οι ίδιοι, αλλά και να ενημερώσουμε το κοινό, ότι αυτό δεν είναι θέατρο. Ένα αρχειακό υλικό είναι μόνο για αποτύπωση της πορείας ενός θεάτρου και για χρήση μόνο σε περίπτωση έρευνας. Το κοινό δεν πρέπει με τίποτα να θεωρήσει ότι αυτό είναι θέατρο. Το βασικό χαρακτηριστικό του θεάτρου είναι ότι είναι ζωντανό και η επιβίωση της τέχνης μας βασίζεται σε αυτό το στοιχείο και κυρίως στην άμεση επικοινωνία με το κοινό. Επίσης το αρχειακό υλικό το οποίο έχει αποτυπωθεί με στοιχειώδη μέσα, σε πολλές περιπτώσεις δυσφημεί την ίδια την δουλεία μας, γιατί η ερμηνεία του ηθοποιού δεν είναι στην περίπτωση αυτή ερμηνεία για την κάμερα. Γνωρίζουμε όλοι ότι αλλιώς παίζουμε στο θέατρο, αλλιώς στον κινηματογράφο και αλλιώς στην τηλεόραση.

2) Οι παραγωγοί θεατρικών παραστάσεων δεν έχουν το δικαίωμα να παρουσιάσουν διαδικτυακά τις παραστάσεις του αρχείου τους, γιατί δεν έχουν ούτε την άδεια ούτε και τις αντίστοιχες οικονομικές συμφωνίες με τους συντελεστές που προφανώς δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί.Τέλος, θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί και να μας απασχολήσει η καταστροφή που έπαθαν οι δισκογραφικές εταιρείες παγκόσμια με την ελεύθερη πρόσβαση του κοινού στις μουσικές παραγωγές, αλλά και στις κινηματογραφικές παραγωγές.

Εκ μέρους της ΕΜΚΕΘΙ,

Αιμιλία Υψηλάντη

Χρύσα Καψούλη